“BODYPUMP was een enorme uitdaging voor mij.”

Van het rugbyveld tot de barre, Des Helu heeft laten zien dat hij de kameleon van de fitnesswereld is. Hij vertelt over wat hij heeft geleerd van het lesgeven, inclusief zijn eerste, niet al te positieve, ervaring met BODYPUMP.

Hoi Des! Je bent een vaste presenter van de Masterclass, en ook een door Reebok gesponsorde sporter. Waarom ben je gaan lesgeven?

Een beetje per ongeluk! Mijn achtergrond is rugby. Ik speelde op clubniveau in Auckland en overwoog of het een carrière zou kunnen worden, maar toen werd mijn zoon geboren en verschoven mijn prioriteiten. Ik begon als bouwvakker te werken en dacht dat dat werk me fit zou houden.

Mijn vrouw Lucy gaf les in BODYBALANCE en zij moedigde me aan om BODYPUMP te proberen. Ik keek naar de Masterclass en als typische rugbyman was mijn eerste reactie: nee, nee - dat is niets voor mij. Maar omdat het een workout op muziek was, dacht ik dat het geen kwaad kon om het te proberen, omdat ik van muziek hou [Des ging naar een school voor uitvoerende kunsten].

Ik ging mee naar de les van Kylie Gates en zij zei: "Als je nieuw bent, begin dan met lichte gewichten..." maar omdat ik een grote vent ben, negeerde ik haar advies en laadde ik al die tienen op de bar. Al snel voelde ik dat mijn lichaam het begon op te geven. Ik ging een Clean & Press doen en verrekte bijna een spier! Ik moest mijn trots inslikken, de barbell neerleggen en mijn gewichten terugschroeven naar drie en een half per kant. Er waren allemaal oudere mensen om me heen die veel zwaarder tilden en ik schaamde me zo dat ik alleen deze kleine gewichten tilde.

Ik ging naar huis en besefte dat ik me nog nooit zo uitgedaagd had gevoeld. Ik was gewend om goed te zijn in nieuwe dingen. Ik was op zoek naar iets nieuws om mijn energie in te steken, nadat ik besloten had om rugby op te geven, en het leek erop dat BODYPUMP een uitdaging was die ik nodig had.

Kun je me vertellen over je allereerste les die je alleen gaf?

Nadat ik de BODYPUMP Program Training had gedaan, werd ik begeleid door T [Tauvaga Siolo] bij Les Mills New Lynn. Ik gaf samen met hem teamles, maar ik had nog nooit een hele les alleen gegeven. Hoe dan ook, op een dag stond ik helemaal klaar om samen met hem een les te geven om 19.30 uur - en het was een super volle les omdat het T's les was en ik kreeg een berichtje van hem met de vraag of ik de hele les alleen kon geven.

Mijn eerste reactie was, waarom doe je me dit aan?! Haha. Ik dacht niet dat ik het kon. Maar ik dacht erover na en dacht, nee, ik kan dit doen. Dus zei ik ja. En het waren de ergste 55 minuten van mijn leven! Ik was zo blij toen het voorbij was. Maar het deed me beseffen dat, ook al was het ver buiten mijn comfortzone, ik het had overleefd. Ondanks mijn gebrek aan ervaring, was ik er toch in geslaagd om de les te geven, en dat gaf me echt het vertrouwen om het te blijven proberen en van mijn fouten te leren. En naarmate ik beter werd, ontdekte ik me wat mijn sterke punten als lesgever waren.

Once I realised that connection was my strength, I just focused on that and made it my priority to keep developing.

Wat is jouw kracht?

Ik ben een verbinder. Zelfs als nieuwe instructeur kwam ik altijd vroeg in de les en zorgde ik ervoor dat ik met iemand sprak en zijn naam leerde. Na verloop van tijd leerde ik meer en meer namen en gebruikte die in de les. Het was verbazingwekkend om hun gezichten te zien oplichten als ik hen aansprak of complimenten gaf zoals "Woah, kijk eens aan, dat is een geweldige squat! Ga zo door!"

Uiteindelijk realiseerde ik me dat de deelnemers het prettig vonden om voor de les met me te praten en naarmate meer mensen over me hoorden, begonnen de deelnemersaantallen toe te nemen. Ik wist eigenlijk heel lang niet wat mijn kracht was, totdat T zei: "Je bent een verbinder, dat moet je zien." Hij zei tegen me: "Mensen houden van je omdat je ze speciaal laat voelen. Ze komen altijd naar de receptie en zeggen hoe geweldig ze je les vinden."

Ik besefte dat ik niet in alles goed hoefde te zijn - het is genoeg om in één ding heel goed te zijn en alles daarbovenop is een bonus. Toen ik me eenmaal realiseerde dat connectie mijn kracht was, heb ik me daar op gericht en er mijn prioriteit van gemaakt om me te blijven ontwikkelen.

En is dat iets waar je aan blijft werken?

Ik zal eerlijk zijn, ik heb momenten gehad dat ik naar de les kwam en vergat me te concentreren op de connectie. Dus ja, het is iets waar ik voortdurend aan werk.

Voor mij begint de connectie op de fitnessvloer. Ik heb een vriend in de fitnessclub die Drake heet, hij is een personal trainer, en soms als ik door de club loop hoor ik hem ineens zeggen: "Ja Des!" En natuurlijk, antwoord ik, "Ja Drake!" Het voelt geweldig - alsof iemand je aanmoedigt en ik neem die energie mee naar de les en ga door met het maken van de connecties in de zaal. Het is goed om je opgemerkt te voelen, en om anderen zich op hun beurt ook opgemerkt te laten voelen.

I feel like I’m friends with everyone in the gym. When my son comes into the club, he says, why do you have so many friends, Daddy?

In Advanced Training onderzoeken we wat ons 'waarom' is als instructeur. Waarom kom je om 6 uur 's ochtends je bed uit om de eerste les van de dag te geven?

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog heel jong was. Mijn moeder hertrouwde en mijn stiefvader gaf me het voorbeeld van hoe hard werken eruitziet. Hij werkte zich uit de naad. Hij stond om drie uur 's ochtends op om te gaan werken en was vaak pas om vijf of zes uur 's avonds thuis. En hij stopte niet met werken. Hij hing buiten de was op en dan kookte hij voor het hele gezin. Hij was een groot voorbeeld voor mij, ik heb echt alles van hem geleerd.

Ik groeide niet op in een bijzonder rijke familie. Ik kreeg niet alles wat ik wilde. In mijn broodtrommel naar school zat letterlijk alleen een boterham. Soms had ik het geluk dat er pindakaas op zat, maar meestal was het alleen boter. Dat vond ik best lastig omdat mijn vrienden veel meer in hun broodtrommel hadden. Af en toe - zo eens in de paar maanden - kreeg ik ook wel iets lekkers, zoals crackers met kaas, en dan genoot ik van die traktatie.

Toen ik een kind was begreep ik de waarde van geld niet en vroeg ik mijn stiefvader om dure dingen. Hij maakte schulden om die dingen voor mij te kopen, om vervolgens extra uren te werken zodat hij de schuld kon terugbetalen.

Van hem leerde ik dat je door moet gaan met je leven, ongeacht je omstandigheden. Ik heb geleerd dat zelfs als je geen geld hebt, het goed komt. Ik ben nog steeds niet rijk, ik heb nog steeds niet veel geld, maar wat ik heb is genoeg om aan mijn kinderen te besteden - of dat nu het eten is dat ze lekker vinden of cadeautjes voor ze om mee te nemen naar het verjaardagsfeestje van een ander kind.

Dus als je vraagt naar mijn waarom en wat me uit bed doet komen, dat zijn de dingen waar ik aan denk. Mijn vrouw en onze kinderen en hoe ik kan zorgen voor hun geluk. Dat is het belangrijkste.

En wat heeft lesgeven voor jou gedaan?

Het heeft me veel meer vrienden opgeleverd, haha! Ik heb het gevoel dat ik bevriend ben met iedereen in de fitnessclub. Als mijn zoon in de club komt, zegt hij, waarom heb je zoveel vrienden, papa?

Het helpt ook met mijn geestelijke gezondheid. Weet je, ook ik heb soms mijn mindere momenten. Maar als ik dan lesgeef en contact maak met mensen die ik de hele week nog niet heb gezien, doet me dat erg goed. Het is verfrissend om ze te zien lachen en te weten dat ze naar je les zijn gekomen, omdat jij ze een goed gevoel geeft.

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

Mijn moeder leerde me, toon respect voor anderen. Zelfs als ze je niet goed behandelen, moet je toch respect tonen.

En Lucy zegt altijd tegen me: "Verplaats je in iemand anders schoenen." Dit advies heeft me ervan weerhouden zo snel te oordelen, want je weet nooit wat er in het leven van een ander omgaat.

Dus dat is mijn aanpak: toon respect en ga er nooit vanuit dat je weet wat er bij andere mensen speelt.

Tot slot, voor alle mensen die naar je les komen of een workout met je doen in de Masterclass, wat zou je willen dat ze over je weten?

Dat ik van knuffels hou. Ik ben een knuffelaar. Dus als je een slechte dag hebt gehad en je voelt je alsof je een knuffel nodig hebt, ik hou van knuffels en ik ben er vrij goed in. Wees niet bang om naar me toe te komen en me een knuffel te geven. Ik ben hier om te helpen! Haha.

Des Helu is een BODYPUMP en LES MILLS BARRE instructeur en een LES MILLS GRIT Coach. Hij woont in Auckland, waar hij ook personal trainer is bij Les Mills Auckland City.