Laden...

0 Locatie(s) gevonden bij jou in de buurt

    Vind een les bij jou in de buurt

    Niets in de buurt? Probeer nu gratis* thuis met LES MILLS+. *Je kunt elk moment opzeggen tijdens de gratis proefperiode

    Alle Lessen
    Keer terug naar de kaart

    Geen resultaten

    We hebben geen resultaten gevonden voor deze zoekopdracht. Tip: probeer de naam van de dichtsbijzijnde plaats.

    Fitness onderzoek

    Heeft DNA echt invloed op je fitnessresultaten?

    Hebben genen invloed op je trainingsresultaten? Hoe kan sporten je gezichtsvermogen verbeteren? Welk anti-verouderingsgeheim zit er in onze botten? En, wat kunnen gewichtheffende apen ons vertellen over ons zenuwstelsel? Alles wordt onthuld in de onderzoek roundup van deze maand.

    HET TESTEN MET TWEELINGEN VERTELT ONS DAT JE DE PRESTATIES NIET KUNT RELATEREN AAN DE GENETICA


    We weten dat er geen enkele winnende formule voor fitness bestaat. Sommigen van ons kunnen hun kracht en fitheid verbeteren met slechts een paar weken lichaamsbeweging, anderen volgen exact dezelfde routine en zien minder resultaten. Dergelijke verschillen worden vaak toegewezen aan de individuele genetica, maar een fascinerende nieuwe studie onder tweelingen laat zien dat het DNA weinig invloed heeft op onze reactie op lichaamsbeweging. Australische wetenschappers onderzochten 42 paar jonge, gezonde en sedentaire tweelingen (30 paren waren identiek (eeneiig) en 12 twee-eiig) en beoordeelden hun uithoudingsvermogen en kracht in de benen voordat ze begonnen met twee trainingsroutines van drie maanden. Een routine bestond uit 60 minuten rennen of drie keer per week fietsen. De andere routine bestond uit drie keer per week 60 minuten gewichttraining. Aan het einde van elke sessie van drie maanden hebben de onderzoekers de aërobe conditie en de spierkracht van de deelnemers opnieuw beoordeeld. De meeste deelnemers zagen positieve resultaten, maar de resultaten varieerden sterk en zelfs identieke tweelingen zagen opvallend verschillende resultaten - dit suggereert dat de resultaten niet genetisch afhankelijk zijn.

    Wat de wetenschappers vooral interessant vonden, was dat als een van de deelnemers slecht reageerde op de duurtraining, ze meer voordeel leken te halen uit de krachttraining, en vice versa. Dit toont aan dat niet iedereen op dezelfde manier reageert op de training, maar dat er voor iedereen een optimale trainingsroutine is.


    HET ANTI-VEROUDERINGSGEHEIM DAT IN ONZE BOTTEN ZIT

    Wil je je jeugdige lichaam en geest in stand houden? Onderzoek naar de gezondheid van de botten en anti-aging levert meer bewijs dat lichaamsbeweging de sleutel kan zijn tot het behoud van de gezondheid van de spieren en de hersenen naarmate we ouder worden. Het komt allemaal neer op een magisch eiwit genaamd osteocalcine, dat overvloedig aanwezig is in onze botten. Sinds de jaren 90 bestudeert Gerard Karsenty al osteocalcine. Hij heeft een reeks experimenten uitgevoerd om vast te stellen hoe osteocalcine leeftijdsgebonden kwalen kan reduceren. Hij heeft ook ontdekt dat osteocalcine het vermogen om het molecuul ATP te produceren, de brandstof die ons in staat stelt om te sporten, vergroot. Regelmatige lichaamsbeweging stimuleert de productie van meer osteocalcine in onze botten, die wordt afgescheiden door osteoblasten (de cellen die het bot synthetiseren). "We weten dat mensen die zeer actief zijn de neiging hebben om met de leeftijd minder cognitief achteruit te gaan dan sedentaire mensen (mensen die niet aan lichaamsbeweging doen)," zegt Karsenty. "Mensen worden zich steeds meer bewust van dit verband, en ontdekken dat hun botten net zo belangrijk zijn als andere aspecten van gezond blijven."

    KUNNEN SQUATS EN STAR JUMPS HET VERLIES VAN GEZICHTSVERMOGEN TEGENGAAN?

    Maculaire degeneratie is een van de meest voorkomende oorzaken van een verminderd gezichtsvermogen. Naar schatting hebben ongeveer 10 miljoen Amerikanen last van het probleem, dus het is geen verrassing dat onderzoekers al lange tijd aan het onderzoeken zijn hoe ze dit tegen kunnen gaan. Vroegere studies hebben een gezonde levensstijl gekoppeld aan een gezond gezichtsvermogen, maar deze zijn gebaseerd op zelfrapportage. Nu, voor het eerst, hebben onderzoekers harde bewijzen vanuit het lab - zij het met behulp van muizen. Wetenschappers van de University of Virginia School of Medicine hebben ontdekt dat lichaamsbeweging de overgroei van schadelijke bloedvaten in de ogen met maximaal 45 procent kan verminderen. Een belangrijke vermindering, want wanneer deze bloedvaten overgroeid en verstrikt raken, ontstaan er problemen zoals maculadegeneratie, glaucoom en diabetische retinopathie. Hoewel de studie zich niet heeft verdiept in het exacte type training dat je gezichtsvermogen ten goede komt (muizen opdracht geven om iets anders te doen dan cardiotraining op een looprad zou moeilijk zijn), benadrukte het wel dat de gunstige effecten al na een zeer kleine dosis lichaamsbeweging te zien zijn. De wetenschappers zijn er niet zeker van hoe beweging en sporten precies de overgroeiing van het bloedvat voorkomt, en zeggen dat er verschillende factoren in het spel kunnen zijn, waaronder een verhoogde bloedtoevoer naar de ogen.

    WEIGHT TRAINING VERSTERKT EERST JE ZENUWSTELSEL, DAARNA JE SPIEREN.

    Dankzij gewichtheffende apen hebben we nu fascinerende nieuwe inzichten in hoe je lichaam reageert op weerstandsoefeningen. Deze bevindingen, die voortkomen uit een nieuw onderzoek dat is gepubliceerd in The Journal of Neuroscience, laten zien hoe krachttraining van invloed is op het zenuwstelsel. Wetenschappers trainden apen om elke dag aan verzwaarde handvatten te trekken, waarbij het gewicht gedurende 12 weken toenam. Op elke dag stimuleerden ze ook zowel het corticospinale kanaal als het reticulospinale kanaal (de twee belangrijkste neurale wegen die naar het ruggenmerg afdalen) en maten ze de elektrische activiteit in de armspieren. Ze ontdekten dat het corticospinale kanaal niet veranderde tijdens de krachttraining. Het waren de uitgangen van het reticulospinale kanaal die krachtiger werden. Deze studie benadrukt de neurale mechanismen die bijdragen aan de toename van kracht bij krachttraining.