Adam Snow Bramski: “We moeten al onze gevoelens omarmen”

Mental Health Awareness Day, op 10 oktober, geeft ons de kans om te bekijken hoe het met onze geestelijke gezondheid gesteld is en die van de mensen om ons heen. We spreken met de Amerikaanse Les Mills Trainer Adam Snow Bramski om te leren waarom bewustwording van geestelijke gezondheidskwesties in 2020 nu belangrijker is dan ooit.

"Iedereen ter wereld is weleens naar bed gegaan met angst, of pijn, of verlies, of teleurstelling - en toch staat iedereen de volgende morgen weer op en vraagt er iemand aan je: Goedemorgen, hoe gaat het met je? Goed, dank je wel... en met jou?" - Maya Angelou.

Mens zijn is lijden ervaren, en toch is het iets waar we vaak moeilijk over kunnen praten. 2020 is een moeilijk jaar door corona en brengt tragedie, onzekerheid en angst met zich mee. Les Mills Trainer Adam Snow Bramski wil graag zijn ervaringen op het gebied van zijn geestelijke gezondheid delen met als doel om mensen duidelijk te maken dat ze niet alleen zijn.

ADAM SNOW BRAMSKI:

Elke 40 seconden pleegt iemand zelfmoord. Bijna 800.000 mensen sterven elk jaar door zelfmoord. Onderzoekers geloven dat als de geestelijke gezondheidscrisis doorgaat, het elke 20 seconden één persoon zal zijn. Ik weet dat er geen belangrijker moment is dan nu - met wat we in de wereld meemaken - om over geestelijke gezondheid te praten. Want dit is iets waar iedereen mee te maken heeft. En als je niet persoonlijk met mentale problemen worstelt, ken je waarschijnlijk iemand die dat wel doet. We moeten dit soort gesprekken normaliseren, zodat mensen met geestelijke gezondheidsproblemen zich realiseren dat ze niet alleen zijn.

Wat is je ervaring met het omgaan met mentale problemen?

Toen ik 15 was, probeerde ik zelfmoord te plegen. En nadat ik een zelfmoordpoging had gedaan, sprak ik er met niemand over, omdat ik me zo schaamde om erover te praten.

Ik kwam uit het ziekenhuis [na de poging] en toen werd er nooit meer over gesproken. Nooit. Ik denk niet dat mijn familie wist hoe ze me moesten helpen. Soms als je niet weet hoe je iets moet doen, blokkeer je. Ik kreeg nooit de hulp die ik op dat moment nodig had.

Dus ik hield het voor me. En als je dat soort schaamte en schuldgevoelens vasthoudt en niet uit, wordt het zwaarder en zwaarder en zwaarder. Het was bijna verstikkend.

"Ik had nog nooit aan gewichttraining gedaan, ik was op de middelbare school slecht in gym en werd veel gepest. Dus het volgen van de BODYPUMP Program Training was zeker een stap buiten mijn comfortzone."

Wat heeft geleid tot je zelfmoordpoging?

Nou, ten eerste, ik worstelde met mijn geaardheid. En ik voelde me ook niet prettig in mijn eigen lichaam: Ik sportte niet en ik had een slecht zelfbeeld. Ik had ook geen vertrouwen in wie ik van binnen was. Ik voelde veel pijn van binnen en ik wilde gewoon dat er een einde kwam aan die pijn.

Ik kon mezelf niet uitdrukken, wat leidde tot zelfhaat, omdat ik moest verbergen wie ik was en wat ik dacht en het verdriet dat ik doormaakte. Dus ik bouwde een muur om mij heen en liet bepaalde delen van mijzelf niet zien, ook niet hoeveel pijn ik had.

Na de zelfmoordpoging voelde ik me door de manier waarop ermee werd omgegaan erg schuldig. Ik had zoiets van: "Het spijt me zo dat ik dat deed" wat leidde tot "Het spijt me voor wie ik ben" in plaats van te zeggen: "Ik heb hulp nodig". Ik voelde nog meer pijn, want toen voelde ik schuldgevoelens over wat ik deed en schaamte over wie ik was. Het was schaamte, boven op schaamte, boven op schaamte.

Wanneer kwam fitness in je leven?

Toen ik 19 was deed ik voor het eerst mee aan een BODYPUMP les en aan het einde van de les ging ik naar de instructeur en zei ik, ik denk dat ik ook wil gaan lesgeven in BODYPUMP. Twee weken later nam ik deel aan de Program Training.

Ik had nog nooit gewichttraining gedaan, ik was op school slecht in gym en werd veel gepest. Het volgen van de BODYPUMP opleiding was zeker een stap buiten mijn comfortzone.

Hoe voelde het toen je voor het eerst begon met lesgeven?

Heel eng, omdat ik zo onzeker was. Maar ik was ook ontzettend trots op mezelf, omdat ik daar voor een groep mensen stond, de workout leidde en kwetsbaar was. Iedereen keek natuurlijk naar me en daar voelde ik me in het begin helemaal niet prettig bij.

Door het lesgeven was ik in staat om mensen te helpen zich beter te voelen over zichzelf. Het was geweldig om te weten dat ik een verschil kon maken in het leven van de leden.

Je zei dat je je worstelde met je geaardheid voor je zelfmoordpoging. Hoe is het om homo te zijn in de fitnessbranche?

Weet je waar ik het meest mee geworsteld heb? De etiketten rond mijn geaardheid - die homo is niet sterk, of homoseksualiteit is slecht. In de fitnesswereld kan het voelen alsof je hetero moet zijn om als sterk te worden beschouwd. Maar ik ben sterk en ik ben ook homo, dus ik moest die labels in mijn eigen gedachten afbreken, zodat ze geen barrière meer konden zijn. En dat is echt machtig, omdat ik altijd al een rolmodel heb willen zijn en de LGBTQ+ gemeenschap heb willen laten zien dat je tegelijkertijd sterk én homo kunt zijn.

“Weet je waar ik het meest mee geworsteld heb? De etiketten rond mijn geaardheid – een homo is niet sterk, of homoseksualiteit is slecht. Het waren die etiketten waardoor ik geen positief zelfbeeld had.”

Je zei ook dat je geen vertrouwen had in je eigen lichaam. Hoe heeft fitness geholpen met deze gevoelens?

Ik was vroeger erg hard voor mezelf over de manier waarop ik naar mezelf keek. En dit was een echte paradox, want de reden waarom ik van sporten houd, is omdat sporten me goed laat voelen. Toch voelde ik de druk om te passen in de normen van de fitnessbranch, en omdat ik voelde dat ik er anders uitzag, voelde ik me niet waardig of geloofwaardig.

Maar de dingen veranderden toen ik me realiseerde dat perfectie niet synoniem is aan inspirerend zijn en dat fitness niet alleen draait om het hebben van een sixpack en getrainde bilspieren - fitness levert ook ongelofelijke voordelen op voor onze mentale gezondheid. Ik gebruikte fitness om me beter te voelen en om mijn zelfvertrouwen van binnenuit op te bouwen.

Het kan moeilijk zijn om jezelf niet te vergelijken met anderen in de fitnessbranche. Wat is je ervaring op dit gebied?

Ik heb mezelf absoluut met heel veel mensen vergeleken. Als ik kleine overwinningen had, vergeleek ik die met de grote overwinningen van andere mensen en dan voelde het niet alsof mijn overwinning genoeg was. Met social media hebben we de mogelijkheid om onszelf op elk moment te vergelijken. We zien vaak alleen maar leuke dingen op social media en niet als het met mensen wat minder gaat en hoe ze zich echt voelen.

Dus ja, ik vergeleek mezelf absoluut met andere mensen. Maar nu ben ik meer gericht op het dienen en helpen van anderen dan op het vergelijken van mezelf met anderen. Ik concentreer me op het zijn van de beste versie van mezelf, in plaats van te proberen een niet zo goede versie van iemand anders te worden. Iedereen is uniek en heeft een boodschap te delen met de wereld, en als je probeert iets anders te zijn dan jezelf, mis je de kans om dit te delen met iemand die het misschien echt nodig heeft om het te horen. Er zijn mensen in onze lessen die ons waarderen, die met ons connecten en die door ons gemotiveerd worden, gewoon omdat we onszelf zijn.

Hoe heeft je verleden je geholpen te connecten met andere mensen?

Door mijn werk word ik bestempeld als 'inspirerend'. Ik sta op het podium - letterlijk en figuurlijk - om motiverend te zijn. Maar niemand wist dat ik door mijn verleden hier heel veel moeite voor heb moeten doen.

Ik heb absoluut aan mezelf moeten werken om mentaal sterker te worden en fitness heeft hierbij een grote rol gespeeld. Wanneer je je lichaam en geest traint om onder druk te presteren in een groepsfitness les, is dat precies wat je ook buiten de les kunt doen. De lessen waren net zo goed een mentale training als een fysieke training.

Door mentaal aan mezelf te werken, heeft al het andere dat ik heb gedaan meer voldoening gekregen, omdat ik spreek en leid vanuit mijn meest authentieke zelf. Als ik een Program Training geef, praat ik vanuit mijn hart. In lessen laat ik mensen de echte ik zien, wat betekent dat ik op een dieper niveau contact kan maken met mensen. Als je vanuit je hart lesgeeft, nodig je andere mensen uit om hetzelfde te doen.

“Met social media hebben we de mogelijkheid om onszelf op elk moment te vergelijken. We zien vaak alleen maar leuke dingen op social media en niet als het met mensen wat minder gaat en hoe ze zich echt voelen.”

Hoe ga je nu om met negatieve gedachten?
Je hebt geen controle over de eerste gedachte die in je opkomt, maar je kunt de gedachte daarna wel stoppen. Ik ben nu zoveel sneller in het onderbreken van het patroon of het veranderen van mijn gedachten. Heb ik negatieve gedachten? Absoluut. Dat is normaal. Dat hoort bij mens zijn. Maar die negatieve gedachten gaan nu veel minder met mij aan de haal.
Sporten helpt hier enorm bij. BODYATTACK muziek opzetten en gewoon rondspringen is echt het beste medicijn! Of lekker gaan sporten. Ik begin elke ochtend met meditatie en ik heb een dankbaarheidsdagboek. Elke ochtend noem ik 10 dingen waar ik dankbaar voor ben. Die ochtendroutine helpt echt.

Welk advies heb je voor instructeurs die het op dit moment misschien moeilijk hebben?

Ik zou zeggen: de pijn in je is er met een doel. Gebruik die pijn als een manier om mensen te helpen, want ik weet zeker dat er veel mensen in onze lessen zijn die hetzelfde voelen als wij.

Echtheid is veel belangrijker dan perfectie. Het voeren van menselijke en echte gesprekken is heel belangrijk. De "slechte" dingen zijn net zo belangrijk als de "goede" dingen. Iedereen voelt pijn. En daarom is het belangrijk om echt te zijn, want je opent dan de deur voor andere mensen om over hun pijn te praten.

Op Instagram wordt vaak de nadruk gelegd op ‘alleen positieve gevoelens en gedachten’. Maar we moeten alle gevoelens omarmen. Ik denk dat het belangrijk is om over alle gevoelens te praten, want pas als je jezelf openstelt voor je waarheid, kun je echt genezen.

Worstelen met geestelijke gezondheid betekent niets meer dan het feit dat je veel dingen voelt en dat is niets om je voor te schamen. Er zijn zoveel mogelijkheden voor hulp. En aan de andere kant: ik ben blij dat ik nu weet hoe fijn het voelt om mentaal gezond te zijn, de reis ernaar toe was het honderd procent waard.

Adam Snow Bramski is lid van het Amerikaanse Les Mills Trainer Team en geeft les in BODYATTACK, BODYPUMP, GRIT, SPRINT en THE TRIP. Hij is mede-oprichter van Cultiv8 Coaching en een pleitbezorger en spreker in de LGBTQIA + en Mental Health communities