SARAH SHORTT: Hoi G, gefeliciteerd met je 100e release! Kun je een beetje over de geschiedenis van het programma vertellen?
GANDALF ARCHER MILLS: Het is geboren uit de wereld van de jaren 90 hip hop workouts en een les bij Les Mills Auckland City die we "cardio funk" noemden. Phillip Mills [Executive Director, Les Mills International] besloot om dit nieuwe dansaanbod te ontwikkelen en noemde het "BODYJAM". Het werd gelanceerd op het internationale toneel in de late jaren '90. Ik denk dat de eerste wereldwijde release BODYJAM 15 was.
Je choreografeert het programma nu al een lange tijd. Wanneer ben je begonnen met lesgeven?
Ik was er eigenlijk vanaf het begin bij betrokken. De oorspronkelijke choreografe van BODYJAM was een geweldige vrouw, Ruth Pirihi, die ook dansles gaf op mijn school. Toen ik 12 was, kreeg ze een groep van vier van ons zover om les te gaan geven, en zo leerden we elke ochtend voor schooltijd enkele aerobics/hip hop routines van 10 minuten aan de rest van de kinderen.
("Lesgeven" is misschien een beetje overdreven. We gingen het podium op, pushten op play en deden een heleboel bewegingen op 2Unlimited die de banger aller bangers maakte – Get ready for this)
Toen ik op 14-jarige leeftijd naar de middelbare school ging, schreef ik me in voor een cursus die Ruth gaf om groepsfitnessinstructeurs op te leiden en zij vroeg mij - samen met een paar anderen - om mee te werken aan de choreografie van BODYJAM. We kwamen met z'n vijven bij elkaar in wat nu de LES MILLS GRIT™ studio is in Les Mills Auckland City.
Elke week gaf mijn moeder me vijf dollar om een cassettebandje te kopen met het nieuwste liedje dat ik leuk vond. Ik kwam naar die sessies met mijn nieuwe tape en zei: "Laten we hier iets op doen." We verzonnen iets en leerden het die avond in een BODYJAM les. Ruth leerde me zoveel over choreografie en hoe je routines moet maken.
En wanneer ben je begonnen met het choreograferen van de les?
Ik denk niet dat ik een choreografie heb bijgedragen aan BODYJAM 1, maar ik heb zeker wat choreografie toegevoegd aan BODYJAM 2. Ik maakte deel uit van het team dat op de video's van BODYJAM stond toen het alleen in Nieuw-Zeeland werd gegeven.
Chris Richardson gaf ook les, Kirsty Wright, een ongelooflijke instructeur die Peter Leo heette... Er waren allemaal fitnesslegendes uit de jaren negentig van Auckland City die verder zijn gegaan en nu andere dingen doen, maar echt in mijn hart zitten. In die begindagen, toen ik zag hoe iedereen werkte, hoe iedereen te werk ging, de toewijding aan dans en de liefde voor muziek en beweging hadden een enorme impact op mij als tiener.
Jarenlang filmden we BODYJAM met slechts één camera, vastgehouden door een lieve oude heer die Frank heette, en niemand anders in de zaal. Het was gewoon een video voor instructeurs om de bewegingen te leren - super low budget en super, super gaaf. We vonden het allemaal geweldig.
Ruth verliet Les Mills in 2004 en het bedrijf begon aan een wereldwijde zoektocht naar de nieuwe BODYJAM choreograaf. Ze hielden een grote advertentiecampagne om de nieuwe Program Director te vinden, maar in de tussentijd moesten ze nog steeds een nieuwe release maken. Ze vroegen me om de volgende release te choreograferen - wat mijn auditie voor de functie bleek te zijn.
Ik had een paar interessante ideeën die niemand eerder had gezien, plus ik deed een salto achterwaarts... en ik kreeg de baan! Sindsdien heb ik elke release samengesteld. Ik heb met een paar verschillende choreografen samengewerkt, waaronder Guillaume Lorentz en Parris Goebel, maar meestal ben ik alleen met mijn koptelefoon op in de studio.
We hebben de les gefilmd met een waanzinnig mooie nieuwe technologie die XR heet - extended reality - waarbij de camera's en computers met elkaar praten om een ongelooflijke driedimensionale wereld rond de presenters te creëren. Als je de release ziet, weet je waar ik het over heb, want het ziet er helemaal te gek uit.
Hoe ga je te werk bij het samenstellen van een BODYJAM release?
Ik begin met de muziek - ik pak 10 nummers en zet ze in een volgorde in Logic op mijn Mac waarvan ik denk dat het goed werkt. Ik luister heel vaak naar de nummers waarvan ik denk dat ze aan het einde van het blok gaan komen - waar de routine mee gaat eindigen - en ik choreografeer wat ik denk dat gaat werken, luisterend naar die laatste twee nummers.
Ik ga dan terug naar het eerste nummer en begin het in delen en tijdens dit proces verander ik het grootste deel van de choreografie opnieuw. Misschien verander ik meer dan de helft volledig, zodat de choreografie overeenkomt met het eerste, tweede, derde nummer enzovoort... met als hoogtepunt het eindproduct dat ik in het begin voor ogen had met die laatste twee nummers.
Om een blok van begin tot eind te doen, heb ik twee tot drie weken nodig, en BODYJAM heeft twee grote blokken, plus alle op zichzelf staande nummers.
What’s different about BODYJAM 100?
Het concept van de release was om zowel de geschiedenis van het programma te vieren, maar ook om vooruit te kijken naar de toekomst.
Om vooruit te kijken hebben we de les gefilmd met behulp van een waanzinnig mooie nieuwe technologie die XR heet - extended reality - waarbij de camera's en computers met elkaar praten om deze ongelooflijke driedimensionale wereld rond de presenters op het podium in realtime te creëren. Als je de release ziet, weet je waar ik het over heb, want het ziet er helemaal te gek uit, wat volgens mij een coole manier is om te laten zien waar BODYJAM naartoe gaat.
In BODYJAM mogen we veel experimenteren - met muziek, stijl en lesopbouw. BODYJAM is dus een perfecte weergave van dit experiment, want wanneer instructeurs de release ontvangen, krijgen ze niet alleen de normale workout van 55 minuten, maar ook nog eens 45 minuten extra BODYJAM-choreografie - waardoor het totaal aantal minuten op 100 komt!
Elk bonusblok duurt ongeveer 22 minuten. Het ene blok is hiphop, het andere house, en alle muziek is samengesteld uit eerdere BODYJAM nummers van de afgelopen 99 releases die we opnieuw hebben gelicenseerd van de platenlabels. Ik heb choreografie van vorige releases genomen en die in stukjes gehakt om nieuwe bewegingsblokken te maken op die nummers. De twee bonusblokken zijn een mash-up van veel verschillende nummers en veel verschillende bewegingen en dansstijlen om iets nieuws te creëren.
Het andere gave ding dat we deden in de gewone BODYJAM 100 55-minuten les is het maken van een blok choreografie genaamd "100 Beats". Ik vond het een leuke uitdaging om dit te doen, omdat de meeste BODYJAM routines uit 64 beats bestaan. Ik pakte mijn rekenmachine en kwam erachter dat ik een gewone BODYJAM routine kon maken met een extra sectie - en dan 4 tellen extra om precies op 100 beats uit te komen.
Het was een uitdaging omdat de muziek over het algemeen gefaseerd wordt in tellen van 32 (zoals alle instructeurs zullen begrijpen) en 100 is uiteraard niet deelbaar door 32. Dus de routine begint met vier tellen, gevolgd door 12 reeksen van acht om je precies 100 tellen te geven.
Het andere leuke is dat ik speciaal voor dit blok een liedje heb gemaakt, genaamd 100 beats, en de choreografie van 100 beats gaat perfect samen met het liedje.
Wat maakt BODYJAM anders dan andere dansworkouts?
Het voelt anders dan andere dansworkouts. Mijn fitnesshorloge zegt na de les: Wat is er mis met jou? Niemand heeft ooit zo hard gedanst als jij vandaag!
Ik denk dat dat komt omdat wanneer je naar een normale dansles gaat, mensen over het algemeen niet zo'n hoog inspanningsniveau hebben. Maar het ding met BODYJAM is dat het een heftige workout is. Als je de choreografie eenmaal kent en het is de derde of vierde keer dat je de release doet, dan kun je jezelf echt in een roes werken.
Het andere aan BODYJAM is dat de beloningen anders zijn dan bij andere programma's. Je gaat naar een BODYPUMP-les en je weet dat het werkt omdat je biceps pijn doen, of je doet een BODYATTACK-les en je weet dat het werkt omdat je uitgeput bent. Terwijl in BODYJAM - dat is wel cardio maar dat is niet het belangrijkste van de les. Het belangrijkste kenmerk van de les is dat je de muziek voelt en je lichaam op aparte manieren beweegt. Het is ongelooflijk lonend voor je mentale gezondheid, je ziel, en je geluk om met een groep in deze verschillende stijlen te dansen.
Het is net zoiets als met yoga, je komt in een andere gemoedstoestand, je wordt er euforisch en gelukkig van.
Wat vind je zo leuk aan BODYJAM?
Op dit moment vind ik het leuk om muziek te maken voor BODYJAM. Ik hou echt van de uitdaging om liedjes te ontwerpen. De songstructuur, de geluiden, de highs en lows in de muziek... Ik maak het allemaal op mijn laptop.
Het mooie aan muziek maken is dat als je aan een liedje begint, er gewoon niets is. Je moet elke beslissing nemen. Het is alsof je een roman schrijft en begint met een lege pagina die je vult met je woorden. Je beslist over elk element van elk geluid dat in het liedje voorkomt en verandert het naargelang waar jij denkt dat het moet zijn.
En wat is je meest opmerkelijke BODYJAM-ervaring?
Ik zal nooit BODYJAM 74 vergeten in het Grand Palais met 5.000 Franse mensen. Ik denk dat 74 een van de beste releases is vanwege de muziek en de stijlen en de eenvoud en complexiteit... er waren 5.000 mensen in de zaal die allemaal deze nieuwe release deden die ze nog nooit eerder hadden gezien en uit hun dak gingen. Toen het klaar was, was ik compleet overweldigd en vol emotie. Ik ging naar de achterkant van de zaal, vond een betonnen trap om op te gaan liggen en staarde 20 minuten naar het plafond, omdat ik de ruimte nodig had om te verwerken wat er net gebeurd was.
Ik heb veel fantastische filmervaringen gehad die helemaal niet als film aanvoelden - ze voelden gewoon als normale lessen. Zo was er een met Chris Richardson die een uur lang aanvoelde als freestyle lesgeven. Hij stond in het midden van het podium en schreeuwde: "Nog eentje?" met zijn hand in de lucht en ik zag hem staan, gooide mijn lichaam tussen zijn benen en zei: "Nog eentje!" Hij wist niet dat ik er was, want ik stond recht onder hem, en toen deed hij een stap achteruit en viel hij achterover. Dat was echt geweldig filmen.