OVER TACHA
Tacha is een 41 jaar jonge verpleegkundige uit België. Tacha is altijd al gek geweest op bewegen. Als jong meisje was ze cheerleader en heeft ze verschillende soorten dans gedaan, tot ze op de zolder bij haar oom haar passie voor fitness ontdekte. “Op een dag vroeg iemand mij of ik geen zin had om mee te gaan naar het Les Mills Megakwartaal. En toen is het gebeurd…. Ik volgde wel al BODYATTACK en RPM in een fitnessclub, maar tijdens het Megakwartaal ben ik pas zo erg besmet dat ik daar ter plaatse heb beslist: DIT WIL IK OOK!” Tacha wil mensen inspireren, ze helpen groeien in hun fitnessavontuur en ze zien openbloeien in iets wat ze graag doen.
“Maar ja… Iemand met MS die groepslesinstructeur wil worden… Gaat dat wel lukken? Kan ik dat wel?” Na een eeuwige tijd getwijfeld te hebben om die beslissing te nemen, heeft Tacha toch de knoop doorgehakt en eigenlijk nogal onverwacht de RPM opleiding gedaan. En gelukkig geslaagd! Maar ondanks dat ze zich volop kan uitleven met RPM, was er toch een grotere liefde, namelijk BODYATTACK. Wel met een hoop vraagtekens, want het is een zwaar programma, zeker voor iemand met MS. “Veel mensen verklaarden me voor gek en zeiden tegen me dat het toch niet ging lukken.” Totdat Tacha Lizz tegenkwam en les ging volgen bij Sam, twee coaches met een engelengeduld. Als snel behaalde ze naast RPM ook haar BODYATTACK opleiding en onlangs haalde ze ook haar BODYBALANCE certificaat.
EN TOEN KREEG IK DE DIAGNOSE…
“Zoals ik al eerder zei, BODYATTACK is mijn baby’tje en ik was dan ook super gelukkig toen ik slaagde voor de opleiding. Die datum vergeet ik nooit, 1 april 2018. Ik kon het van de daken schreeuwen!” BODYATTACK lessen geven was wat Tacha het liefste deed. En ook nog de release party van de BODYATTACK 100 op het podium mogen doen.
Maar aan dat gelukzalige gevoel kwam van de ene op de andere dag een eind toen ze eind april de diagnose borstkanker kreeg. “Een bom die ontploft in je gezicht en de grond zakt weg onder je voeten.” In het begin leek het nog mee te vallen. Een operatie en een revalidatie en dan zou ze weer verder kunnen gaan waar ze gestopt was. Maar toen kwam de tweede bom…
De tumor was heel agressief, dus chemo, een operatie en bestraling was nodig. Het was erop of eronder. Een sneltrein was gestart en tussen alle nodige onderzoeken, poortkatheter plaatsen en haar lange haar kort laten knippen, had Tacha maar 1 vraag aan de oncoloog: “Kan ik nog doorgaan met mijn sport?”. Zo hard gevochten voor hetgeen wat ze graag wilde en dat is sporten. Nu zou ze moeten vechten zonder te weten of ze nog ooit zou kunnen sporten. Het was een periode van twijfel en ontkenning. “Ik zou op een dag wel weer wakker worden en gewoon weer les gaan geven, dacht ik.” Jammer genoeg was dat niet de realiteit.
HOE BEN JE DEZE PERIODE DOORGEKOMEN?
“De mensen die me kennen, weten dat ik niet snel opgeef. Doordat ik al MS had, was er al een doorzetmentaliteit gevormd.” Nadat Tacha’s poortkatheter was geplaatst en ze haar eerste chemo had gekregen, was het kwartaalweekend. “Ik wilde daar naartoe.” Al wenend heeft ze de RPM meegedaan en ook de BODYATTACK, helemaal stuk, want haar lichaam kon dat niet aan. “Het zou mijn laatste kwartaal kunnen zijn, dus daar wilde ik van genieten.”
Om de twee weken had Tacha chemo, 4 stuks. En daarna wekelijks voor 12 weken lang. Tijdens de tweede chemo werd door de oncoloog verteld dat het het beste was om geen zwarte inspanningen meer te doen. BODYATTACK en RPM gingen dus in de ijskast. Wandelen, zwemmen of yoga mocht nog wel. “Poeh… yoga. Gelukkig kon ik tijdens de hele chemo nog wel gewoon de BODYBALANCE volgen.”
De chemo was voorbij en de operatie stond voor de deur. Een dubbele borstamputatie met okselklier uitruiming en het wegnemen van de eierstokken, want er was te veel kans op herhaling. Na de operatie kwam de revalidatie. “Een zware, nieuwe ontdekking van mijn lichaam, zowel fysiek als mentaal, want zo zonder haar, wenkbrauwen, wimpers en borsten, dat is een beeld dat ik nooit meer uit mijn herinnering krijg.”
De linker oksel had nu dus geen lymfeklieren meer. “Ik kon mijn armen, voornamelijk mijn linkerarm, niet meer omhoog doen. De linkerarm kon zelfs geen leeg bord vasthouden zonder dat de arm als een blok beton naar beneden viel.” De paniek en angst dat het sporten nu zeker wel gedaan zou zijn, sloeg weer toe. Wenen, geen zin meer hebben om te revalideren en koppig zijn… want wat had het nu eigenlijk nog voor zin? Die emotionele rollercoaster die hakte er serieus in. “Stapje voor stapje kwam ik erdoor, maar ondertussen was ik al weer bezig met de bestraling.” Opnieuw een zwaar traject dat ervoor zorgt dat je geen energie meer hebt om je bed uit te komen. Maar ook dat ging voorbij. De behandelingen waren afgerond in januari 2019. “Daar stond ik dan…. Gekraakt, moe, uitgeput en niet wetend of het wel allemaal heeft geholpen. Ik zag maar 1 oplossing…. Weer gaan fitnessen!” Rustig starten met het volgen van RPM en ook BODYBALANCE lessen bij collega’s, die zelfs na de operatie te zwaar waren om te doen. “Per dag stapte ik een stukje verder uit de donkere tunnel en de hoop om weer les te kunnen geven, kwam elke dag een stukje dichterbij.”
EEN OP MAAT GEMAAKTE FITNESSPROGRAMMA VOOR BORSTKANKERPATIËNTEN
Aan het begin van haar traject werd Tacha benaderd door Basic-Fit, met de vraag of ze wilde meewerken aan een op maat gemaakt fitnessprogramma voor personen met borstkanker, samen met Basic-Fit en Novartis. “Uit eigen ervaring wist ik wat deze mensen meemaken en dat bewegen daarbij belangrijk blijft.” Natuurlijk wilde Tacha daaraan meewerken en het programma zou starten tijdens de borstkankermaand in oktober 2019.
“Samen met Ine van Basic-Fit heb ik gekeken welke oefeningen we konden doen, met aandacht voor een totale workout maar zonder teveel cardiale belasting én met aandacht voor oefeningen die de focus leggen op stretch in combinatie met verschillende opties voor de verschillende fitnessniveaus.” Uiteindelijk is het programma gereleased en heeft Tacha samen met Ine op “levensloop” in Brussel de workout gegeven. “Jammer genoeg is het bij deze campagne gebleven, maar ik hoop dat we toch een paar mensen geïnspireerd hebben om te blijven bewegen.”
SPELEN DE LES MILLS WORKOUTS EEN ROL IN DIT PROGRAMMA?
“Tijdens de kwartalen van Les Mills ligt er veel focus op het bewegingsstelsel en deze kennis plus mijn ervaring als instructeur heb ik meegenomen tijdens het maken van het programma. Zowel deze ervaring, als de ervaring van Ine waren een mooie combinatie.”
EEN DANKWOORD VAN TACHA
“Ik kan nog wel wat pagina’s vol schrijven over dat je nooit mag opgeven. Ook al zit alles tegen, hou je focus op jouw dromen. Ik zou heel graag hier de gelegenheid nemen om iedereen van de Les Mills familie, zowel trainers als instructeurs, te bedanken voor jullie steun op welke manier dan ook. Veel van jullie zijn altijd in mij blijven geloven, zelfs als ik niet meer in mezelf geloofde en zijn me blijven steunen, zowel in de programma's die ik al gaf voordat ik borstkanker had, als mijn spiksplinternieuwe BODYBALANCE programma. Ik ben nog steeds aan het werken aan deftige push ups, mij lichaam zal ook nooit meer hetzelfde zijn en ik leer nog elke dag mijn nieuwe lijf te aanvaarden, maar ik ben er nog. Uiteindelijk ben ik alsnog gestopt met BODYATTACK, de impact blijkt toch te zwaar en de chemo heeft meer schade aangericht als dat ik dacht, maar waar een deur sluit gaat er een andere open. Ik blijf verder knallen! RPM en BODYBALANCE zijn een mooi evenwicht en als assessor kan ik nieuwe instructeurs begeleiden naar die beste versie van zichzelf!
Laat je nooit door iemand zeggen dat je iets niet kan, blijf in jezelf geloven en ik sluit graag af met een quote van Pipi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan!”.”