Zo’n vijftien jaar geleden had ik een behoorlijk enge ervaring waardoor ik me bewust werd van het feit dat groepsfitness een probleem in mijn leven aan het veroorzaken was.
Na een weekendje weg reed ik naar huis. Mijn partner zat in de bijrijdersstoel en was bezig met haar telefoon en mijn dochter en haar beste vriendin speelden op de achterbank. Na zo’n 90 minuten van de zes uur durende rit viel ik achter het stuur in slaap.
De auto slingerde over de weg en ik werd wakker van het geschreeuw van de meiden achterin. Op dit overweldigende moment draaide ik het stuur de andere kant op, waardoor de auto op de andere weghelft terechtkwam. We reden nu dus tegen het verkeer in. We kwamen uiteindelijk tegen een hek tot stilstand.
Gelukkig waren er geen tegenliggers en kwamen wij er zonder kleerscheuren vanaf, maar we waren wel in shock.
Na deze ervaring heb ik veel nagedacht over hoeveel geluk we hebben gehad en hoeveel erger het zou kunnen zijn, Ik realiseerde me dat ik in een constante staat van vermoeidheid verkeerde. Toen ik een stapje terug zette en keek naar hoe ik mijn leven leidde, was het meteen duidelijk waarom ik zo moe was – ik had een full time baan, ik was vader en ik gaf iedere week heel veel fitness lessen. Ik had heel veel energie, maar omdat ik genoot van wat ik deed, verhulde de passie deze vermoeidheid. Ik wist op dat moment dat ik wat beter voor mezelf moest zorgen en hulpmiddelen moest gebruiken om me hiermee te helpen.
Ik weet dat ik niet de enige ben die zich zo voelt; er zijn zo veel mensen in onze branche die hetzelfde ervaren – we houden van wat we doen en vermoeidheid wordt vaak niet herkend. Onze passie voor lesgeven kan ervoor zorgen dat we vermoeidheid ontkennen. Denk maar eens na hoeveel energie je nodig hebt om een les te geven. Heel veel! Er is natuurlijk de fysieke energie die je moet leveren, maar ook de emotionele energie, de tijd die je aan voorbereiding besteedt en de interne druk die we onszelf opleggen. Dat is een flinke energie output.
Mijn auto ongeluk leerde me dat ik een betere balans moest zoeken.
Er zijn de logische dingen: zorgen voor genoeg slaap, eten voor genoeg energie output en kiezen voor de juiste voeding en zorgen voor je lichaam om te helpen met je fysieke herstel... Hoewel deze dingen belangrijk zijn, heb ik andere manieren ontdekt om mijn herstel te bevorderen en mijn vermoeidheid te verminderen. Ik gebruik de volgende middelen:
- Grenzen stellen: Ik heb mijn grenzen op het gebied van energie output leren kennen, dus ik weet nu wanneer ik nee moet zeggen. Velen van ons doen steeds maar meer, waardoor we richting uitputting werken. Het kennen en bewaken van je grenzen en weten wanneer je nee moet zeggen is enorm belangrijk.
- Meditatie of jezelf ’s middags opladen: Ik heb de gewoonte dat ik rond de lunch 20 minuten mediteer en dat is voor mij zeer belangrijk. Meditatie heeft diepere voordelen, maar dit heropladen geeft mij enorm veel energie voor de tweede helft van mijn dag.
- Tijd voor zaken naast fitness: Dit kan tijd zijn om te socialiseren, een hobby die niets met fitness te maken heeft, of lekker naar de bioscoop gaan. Andere activiteiten in ons leven kunnen ervoor zorgen dat we ons goed opladen en een “time out” hebben van de veeleisende fitnesswereld.
- Een rustdag nemen: Ik heb gemerkt dat een volledige vrije dag per week nemen, dus zonder sporten of lesgeven, heel belangrijk voor me is. Dit is voor mij de ultieme manier om mezelf weer op te laden. Dit doe ik zonder schuldgevoel; ik geniet van de dag en neem alles in me op wat een ontspannen dag te bieden heeft.
Hoewel ik hier enkele ideeën heb genoemd, is het aan jou om erachter te komen wat het beste bij je past. Het is mogelijk wat trial and error, maar op de lange termijn zou je een set van tools moeten ontwikkelen om je te helpen op een gezonde manier met je energie om te gaan.
Als we dat doen, zullen we ook betere lessen geven en onze carrière verlengen – een carrière waaraan we zo lang mogelijk willen vasthouden en van willen genieten!
BEVAN JAMES EYLES komt uit Christchurch, Nieuw-Zeeland, waar hij nog steeds woont. Hij begon in 1999 met lesgeven, heeft deelgenomen aan acht Ironman wedstrijden en rent marathons. Luister naar Bevan’s podcast.